Friday, May 16, 2008

ఇంగ్లీష్ నేర్చుకుందాం

ఇంగ్లీష్ అంటేనే ఒక విచిత్రమయిన భాష.నాకు,ఇంగ్లీష్ కి చాలా దూరం.నేను వీలయినంతవరకు ఇంగ్లీష్ లో మాట్లాడను,ఎందుకంటే నాకు రాదు కాబట్టి. మా టీమ్ లో అందరు అరవము,కన్నడ వాళ్ళే! అందరికి మన తెలుగు కొద్దో గొప్పో నేర్పించేసాను కాబట్టి నా పని తేలికయిపోయింది.కాని ఈమధ్యే రీహాబిలిటేషన్ సెంటర్ నుండి తప్పించుకొచ్చిన మా సునీల్ ఇంగ్లీష్ తో ఠారెత్తించేస్తున్నాడు.ఇంగ్లీష్ మాట్లాడటం,వినడము అలవాటు తప్పి అసలు ఆయనేమి మాట్లడుతున్నాడో ఆయనకి,మాకు ఎవ్వరికి అర్ధం కాకుండా పోతుంది.అందుకే మా టీమ్ లో అందరము మా అంతట మేము సొంతంగా ఇంగ్లీష్ నేర్చుకోవాలనుకున్నాము.మేము కూడ సునీల్ లాగ సెంటర్ లో చేరదామనుకున్నాము కాని వాళ్ళు కేవలం ప్రాజెక్ట్ మేనేజర్లనే చేర్చుకుంటారంట!

నాకు పదో తరగతి దాక ఇంగ్లీష్ లో మంచి మార్కులే వచ్చినట్టు గుర్తు,మరి ఇప్పుడెందుకు ఒక్క ఇంగ్లీష్ ముక్క కూడ గుర్తు రావటం లేదా అని బాగ ఆలోచించాను.అప్పుడు గుర్తొచింది నాకు మా ఇంగ్లీష్ సిలబస్.active voice,passive voice.

Rama killed Ravana అంటే active voice.

Ravana was killed by Rama అంటే passive voice.

అంతే పదో తరగతి పెద్ద పరీక్షల దాక అదే active voice,passive voice.అయినా ఇంగ్లీష్ నేర్చుకోవటనికి అన్నట్టు ఎవరు చదివారు కనుక,ఎంతసేపు మార్కుల గొడవే.పదో తరగతిలో 500 పైన మార్కులు రాకపోతే ఇంక అంతే.వాడ్ని పురుగుని చూసినట్టు చూస్తారు.ఇది చాలదన్నట్టు,పదో తరగతి సంక్రాంతి సెలవల దగ్గర్నుండే ఇంటర్ కాలేజీల వాళ్ళు తయారయ్యే వాళ్ళు.500 దాటితే ఎంత ఫీజు తగ్గిస్తారో 510 దాటితే ఎంత తగ్గిస్తారో.. చెప్పి చిన్న మెదడులో బోలెడంత టెన్షన్ పెట్టించేవాళ్ళు.ఇప్పుడయితే పరిస్థితి చెయ్యి దాటిపోయింది.పదో తరగతిలో 600కి 650 మార్కులొస్తేనే శ్రీచైతన్యలో కాని,నారాయణలో కాని ఇంటర్ చదవగలరు పిల్లలు.పదో తరగతి దాకే ఇంగ్లీషు చదివేది.ఇంటర్ లో ఇంగ్లీష్ ఉన్నాకాని చదవనిచ్చేవాళ్ళు కాదు.ఇంక "స్కోరింగ్ సబ్జెక్ట్" అయిన సంస్కృతం సంగతి అయితే చెప్పనవసరం లేదు.ఎంతసేపు లెక్కలు,ఫిజిక్స్,కెమిస్ట్రీ అంతే.ఒకసారి మా చైతన్య కాలేజీలో రాత్రి 10.30కి స్టడీ అవర్ లో నేను మా వార్డెన్ కి ఇంగ్లీష్ చదువుతూ ఎర్రచేతులతో పట్టుపడ్డాను.అంతే తెల్లారి మా పెద్దసార్ దగ్గర నాకు అరగంట క్లాస్.జీవితంలో ఏద్దన్నా సాధించాలంటే integration,trignometry,బెంజీన్ రింగు ఎంత ముఖ్యమో నాకు కళ్ళు తెరిపించి,మళ్ళీ ఇంగ్లీష్ పుస్తకం ముట్టుకోనని నాతో రాతపూర్వకంగా రాపించుకొని అప్పుడు లెక్కల క్లాస్ కి పంపించాడు.కాబట్టి నా ఇంగ్లీష్ active voice,passive voice దగ్గరే ఆగిపోయింది.ఇంక ఇంజనీరింగులో మనము ఏది చదివాము కనుక ఇంగ్లీష్ చదవడానికి.నాలాంటి వాళ్ళందరికి GRE,TOEFLరాసేటప్పుడు అర్ధమవుతుంది ఇంగ్లీష్ అంటే active voice,passive voice మాత్రమే కాదు,ఇంకా బోలెడు ఉన్నాయని.కాబట్టి అద్యక్షా! నేను చెప్పేదెంటంటే తెలుగు,సంస్కృతం,లెక్కలు,ఫిజిక్స్,కెమిస్ట్రీ,ఇంకా నాకు అర్ధం కాని జంతు శాస్త్రం...అన్ని చదువుకోవాలి,కాని వాటితోపాటు ఇంగ్లీష్ కూడ చదువుకోవాలి/నేర్చుకోవాలి.

Thursday, May 15, 2008

బ్లాగుతా తీయగా చల్లగా

అని ఎప్పటికప్పుడు కొత్త కొత్త బ్లాగులు బర బర,చిర బర బ్లాగేయాలని ఉంటుంది నాకు.కాని ఎలా? నేను ఏమో బోలెడన్ని కష్టాల్లో ఉన్నాను.అదేంటో అన్ని కష్టాలు నాకే,అదీ ఒకేసారి వచ్చిపడతాయి.

నాకు వచ్చిన అతి పెద్ద కష్టమేంటంటే,నాకు ఈ మధ్యే పెళ్ళయ్యింది.పెళ్ళి తరవాత మా అమ్మ,అత్తయ్య విడి విడిగా,జాయింట్ గా కలిపి మొక్కిన మొక్కుబడులన్ని తీర్చడానికి మేము దాదాపు మన రాష్ట్రంలో ఉన్న పుణ్యక్షేత్రాలన్ని తిరిగాము.ఇంకా పక్క రాష్ట్రాల్లోవి కొన్ని మిగిలి ఉన్నాయి.నాకు పెళ్ళయ్యాక ఒక పెద్ద నిజం తెలిసింది.పెళ్ళంటే సినిమాల్లో చూపించినంత కలర్ ఫుల్ గా ఏమి ఉండదు.ముఖ్యంగా అమ్మాయిలకి అయితే మరీ!నన్నే చూడండి,పెళ్ళికి ముందు మహారాణి లాగ ఉండేదాన్ని.మరి ఇప్పుడో,ఇల్లు నేనే సర్దాలి,వంట నేనే సర్దాలి.నచ్చినా,నచ్చకపోయినా అందరు వేసే సొల్లు జోకులకి నవ్వాలి.అబ్బ సోది లైఫ్!!పైగా నాకు,మా ఆయనకి ఒక్క విషయంలో ఏకాభిప్రాయం కుదరదు.కాబట్టి సమాన హక్కుల కోసం జరిగే పోరాటలతోనే సరిపోతుంది.

ఇది చాలదన్నట్టు సిటీ మధ్యలో ఉన్నమా ఆఫీస్ ని ఊరు అవతల ఉన్న వైట్ ఫీల్డ్ కి మార్చారు.మా సెంటర్ డైరెక్టర్ హాయిగా మెర్సిడెస్ లో వస్తాడు.మమ్మల్ని మాత్రం డొక్కు బస్సుల్లో చంపుతున్నాడు.ఉదయాన్నే,అంటే చాలా ఉదయాన్నే అన్నమాట..నా జన్మలో ఎప్పుడు నేను అంత తొందరగా నిద్రలేచి ఉండను.రోజు ఉదయాన్నే అయిదు గంటలై లేచి ఆరు గంటలకల్లా బస్టాపులో ఉండాలి.అడ్డామీద కూలీల్లా బస్సు కోసం వెయిట్ చెయ్యాలి.మాయదారి బస్సు ఒకరోజు వచ్చిన టైమ్ కి ఇంకొక రోజు రాదు.మెడలో బిళ్ళ,చేతిలో లాప్ టాప్,పార,పలుగు,తలమీద తట్టతో రెడీగా ఉండాలన్నమాట.బస్ ఎక్కగానే నేను నా సరంజామ అంతా పక్కనోల్ల మీద పడేసి నిద్రపోతా.మరి రోజులో పదహారు గంటలు నిద్రపోయే నన్ను ఉదయాన్నే అయిదు గంటలకి లేవమంటే ఇలానే ఉంటుంది.ఇక వారాంతపు సెలవుల్లో పగలు,రాత్రి తేడా తెలియకుండా నిద్రపోతున్నాను నేను.

వీటికి తోడు నాకు ఇంకొక కొత్త అలవాటు కూడ పుట్టుకొచ్చింది.అదే టీవి.హాస్టల్ లో ఉన్నప్పుడు కూడ టీవి ఉండేది కాని నేను ఎక్కువ చూసేదాన్ని కాదు.రిమోట్ ఎవరో చేతిలో ఉన్నప్పుడు టీవి చూడాలంటే నాకు పరమ చిరాకు.అదే ఇప్పుడయితే ఎంచక్కా రిమోట్ నా చేతిలోనే ఉంటుంది కాబట్టి తెగ టీవి చూస్తున్నాను.చూడటమే కాదు,ఒక తెలుగు సీరియల్ ని నేను విపరీతంగా,రెగ్యులర్ గా ఫాలో అయిపోతున్నాను.చూడగా,చూడగా జీడిపాకం సీరియల్స్ నచ్చేస్తున్నాయి నాకు.ఇంక మా పనమ్మాయి తో కన్నడలో,మా ఇంటి ఓనర్ వాళ్ళమ్మాయితో ఇంగ్లీషులో మాట్లాడేసరికి ఆయాసం వస్తుంది.మా ఓనర్ వాళ్ళమ్మాయి నన్ను "ఆంటీ" అని పిలిచినప్పుడల్లా నాకు ఏడుపు తన్నుకొస్తుంటుంది కాని ఏదో అలా నెట్టుకొస్తున్నాను.అదేంటో పెళ్ళయితే చాలు వద్దన్నా కాని ఆంటీగా ప్రమోషన్ ఇచ్చేస్తారు.ఖర్మ!

కొత్తపాళీ గారు అప్పుడెప్పుడో ఇచ్చిన "తెల్లకాగితం" అనే కథాంశానికి ఇన్ని రోజులకి బుర్ర వెలిగింది కాని ఇప్పుడు ఆ కథని బ్లాగులో రాస్తే అందరు తిడతారని నా కథని టపా కట్టించేసా.ఇంక రెండో కథాంశం "షేర్ ఆటో" కి ఇంకొక ఆరునెలలకి కాని అవుడియా రాదనుకుంట!అన్నట్టు ఈ సందట్లో పడి అసలు విషయం మర్చిపోయాను.నా బ్లాగు ఈ మధ్యే మొదటి పుట్టినరోజు జరుపుకుంది.