Tuesday, June 10, 2008

వర్షం...మొదలయ్యింది

నిన్న నేను ఆఫీస్ నుండి ఇంటికెళ్ళేసరికి మా వీధీలో పిల్లల్లందరు క్రికెట్ ఆడుతున్నారు.ఇప్పుడా ఇంకాసేపటికా అన్నట్టు వర్షం పడటానికి ఆకాశమంతా మేఘాలతో సిద్ధంగా ఉంది.జూన్ నెలతో వచ్చే కళే వేరు.అసలు జూన్ అంటేనే వర్షాలు,జూన్ అంటేనే స్కూల్,జూన్ అంటేనే కొత్త పుస్తకాలు,దాదాపు రెండు నెలల వేసవి సెలవుల తరువాత కలుసుకోబోయే స్నేహితులు,ఇంకా ఎన్నో!

చిన్నప్పుడు నాకు వర్షం ఎలా,ఎందుకు పడుతుందో అస్సలు అర్ధమయ్యేది కాదు.మా అమ్మని అడిగితే,"ఎండ తగ్గడానికి వినాయకుడు తొండంతో నీళ్ళు చల్లుతున్నాడు" అని చెప్పేది.తరువాత ఎప్పుడో ఏదో తరగతి సామాన్య శాస్త్రంలో వర్షం ఎలా పడుతుందో తెలుసుకొని బోలెడంత హాశ్చర్యపోయాననుకోండి.అది వేరే విషయం.అదిరిపొయే మా రామగుండం ఎండల్లో తొలిసారి వర్షం పడగానే ఒక్కసారిగా మా కాలని రూపురేఖలు మారిపోయేవి.వర్షంలో తడుస్తూ నేల బండ ఆడుకునేవాళ్ళం.దొరికిన కాగితానల్లా పడవలు చేసి వాటి పైన పేర్లు రాసుకొని వర్షపు నీళ్ళల్లో వదిలేవాళ్ళం.ఇంకా అప్పటిదాక లేని హాబి "గార్డెనింగ్" వర్షం పడగానే పుట్టుకొచ్చేది.ఫ్రెండ్స్ ఇంటికెళ్ళి గులాబి,మందారం కొమ్మలు తెచ్చి మా పెరట్లో నాటి రోజు పొద్దున్నే నిద్రకళ్ళతో వెళ్ళి వాటిని చూసుకోవడం,దాదాపు మా కాలనీలో అందరి ఇళ్ళలో ఇదే జరిగేది.

కాని వర్షాకాలంలో నాకు ఒకటే నచ్చేది కాదు.అదేంటంటే,నాకు మా అక్కకి కలిపి ఒకటే గొడుగు ఉండేది.వర్షంలో స్కూల్ కి వెళ్ళేటప్పుడు గొడుగులో వెళ్ళినంతసేపు దానిదే పెత్తనం.ఒక్కసారి కూడ నన్ను గొడుగు పట్టుకోనిచ్చెది కాదు.పోని స్కూల్ కి వెళ్ళాకయినా గొడుగు నాతో క్లాస్ కి తీసుకెళ్తానంటే ఇచ్చేది కాదు."నువ్వు పడేస్తావు,నేను జాగ్రత్తగా దాచిపెడతా" అని ఎప్పుడు తనతోనే తీసుకెళ్ళేది.ఇంతవరకు దాదాపు ఎప్పుడు నేను గొడుగులో ఒక్కదాన్ని వెళ్ళలేదు.ఎప్పుడు నా గొడుగులో వేరే వాళ్ళని తీసుకెళ్ళడమో,లేకపొతే నేనే వేరే వాళ్ళ గొడుగులో వెళ్ళడమో జరుగుతుంటుంది.

ఇంజనీరింగ్ లో ఉన్నప్పుడు మాత్రం వర్షం పడితే,అది కూడ మంగళవారం వర్షం పడితే నేను literally ఎగిరి గంతేసేదాన్ని(ప్రతి మంగళవారం మాకు లాబ్ వర్క్ ఉండేది).ఎందుకంటే వర్షం పడితే మా ఎలక్ట్రికల్ మెషిన్స్ లాబ్ లోకి నీళ్ళు వచ్చేసేవి.అప్పుడు మెషిన్స్ అన్ని shutdown చేసేవాళ్ళు.సో ఆరోజు లాబ్ కి వెళ్ళనవసరం లేదు.ఒక మూడు గంటలు క్యాంటీన్లో పడి దొరికింది దొరికినట్టు తినేసేవాళ్ళం. ఒకరి మీద ఒకరు జోకులేసుకుంటూ సరదగా గడిచిపోయేది.

రెండు సంవత్సరాల క్రితం నేను వైజాగ్ లో ఉన్నప్పుడయితే దాదాపు నెల రోజులు ఎడతెరిపి లేకుండా వర్షం పడింది.ఇల్లు,బట్టలు అన్ని తడిచిపోయేవి.transportation చాల ఇబ్బంది అయ్యింది.వర్షాలకి కూరగాయలన్ని పాడయిపోయి ధరలు ఎంత పెరిగిపోయాయంటే,ఒక చిన్న సొరకాయ అరవయి రూపాయలు పెట్టి కొన్న రోజులు కూడ ఉన్నాయి.ఇంకా ఒక స్పెషల్ ఎఫెక్ట్ ఏంటంటే,వైజాగ్ లో వర్షం పడితే అదొక రకమయిన వాసనొస్తుంది.భరించలేము.కాని వర్షం పడుతున్నప్పుడు R.K బీచ్ లో ఆడుకోవడం మాత్రం బాగుంటుంది.బెంగళూరుకి వచ్చాక నాకు వర్షానికి కొత్త అర్ధం తెలిసింది.సాయంత్రం సరిగ్గా ఆఫీస్ నుండి బయటకి రాగానే,అప్పటిదాక మనకోసమే ఎదురుచూస్తున్న వర్షం మెల్లగా మొదలవుతుంది.దడ దడ ఒక పది నిమిషాలు పడి తగ్గిపోతుందా అంటే,అలా తగ్గదు.డ్రెస్స్ మీద బురద పడి వేసుకున్న డ్రెస్స్ అత్యంత వికారంగా తయారయ్యాక,ఇంక మనం ఇంటికి చేరుకున్నామని వర్షానికి confirm అయ్యాక అప్పుడు తగ్గుతుంది.మళ్ళీ రోజు పది పదిహేను నిమిషాల తేడాతో ఆఫీస్ అయిపోయే టైమ్ కే వర్షం పడుతుంది.అబ్బ! ఒకటే నస ఈ బెంగళూరు వర్షాలతో.